"Bo przyszła wiosna
kolorowa wiosna,
taka pachnąca taka
radosna,
zima odeszła bo była
zazdrosna,
że tak na wiosnę czekał
każdy z nas"
Wiosna −
jedna z czterech podstawowych pór roku w przyrodzie, w strefie klimatu
umiarkowanego. Charakteryzuje się umiarkowanymi temperaturami powietrza z
rosnącą średnią dobową oraz umiarkowaną ilością opadu atmosferycznego. Wiosna
astronomiczna rozpoczyna się w momencie równonocy wiosennej i trwa do momentu
przesilenia letniego, co w przybliżeniu oznacza na półkuli północnej okres
pomiędzy 21 marca a 22 czerwca (czasami daty te wypadają dzień wcześniej lub
dzień później, a w roku przestępnym mogą być dodatkowo cofnięte o jeden dzień).
Podczas wiosny astronomicznej dzienna pora dnia jest dłuższa od pory nocnej, a
ponadto z każdą kolejną dobą dzień jest dłuższy, noc krótsza, aż do przesilenia
letniego, od tego dnia dni stają się krótsze, a noce dłuższe. Temperatura
powietrza wiosną rzadko spada poniżej 0 °C. Za wiosnę klimatyczną przyjmuje się
okres roku, w którym średnie dobowe temperatury powietrza wahają się pomiędzy 5
a 15°C. Zasadniczo wiosnę poprzedza zima, jednak pomiędzy tymi okresami znajduje
się klimatyczny etap przejściowy − przedwiośnie. Za początek wiosny
fenologicznej przyjmuje się początek wegetacji oraz kwitnienie przebiśniegów i
krokusów. W zależności od kontynentu i strefy klimatycznej, pory roku zmieniają
się wcześniej, bądź później i trwają dłużej, bądź krócej. Dla półkuli
południowej wszystkie opisane daty i zjawiska są przesunięte o pół roku. Za
miesiące wiosenne na półkuli północnej uznaje się marzec, kwiecień i maj, a na
południowej wrzesień, październik i listopad. Rośliny , które są symbolem
wiosny to bazie, żonkile, krokusy i tulipany.
Zwyczajem
pierwszego dnia wiosny jest topienie Marzanny, bogini mroźnej zimy i śmierci.
Zwyczaj ten oznacza zakończenie okresu zimowego i rozpoczęcie wiosny. Obecnie
obrzęd łączony jest z nastaniem kalendarzowej wiosny 21 marca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz